I did it my way...

Ik was erbij...

Ik was erbij toen mijn bomma haar laatste adem liet.

Ze heeft op mij gewacht.

Gewacht tot ik terug bij haar was na mijn verjaardagsfeest.

Ja, op mijn verjaardag kroop ik nog bij haar en nestelde mij in haar bed.

Ook al leek ze te slapen, toch ben ik er van overtuigd dat ze mij nog hoorde. Ik vertelde haar mijn leukste herinneringen. Momenten die ik zal blijven koesteren.

Bomma was niet alleen.

Wanneer ze het leven losliet, sprak ik haar liefdevol toe. 

Wat ben ik blij om dat intens moment nog te hebben gehad.

Met Karo Koestert wil ik samen met jullie (terug) stilstaan bij het leven van jullie geliefde.

Afscheid nemen mag ook een fijn moment zijn, eentje om te koesteren. Een herinnering waar we later kunnen aan

terugdenken, met een glimlach op ons gezicht.

En daar wil ik me voor inzetten.

We zijn het niet gewend om te spreken over de dood. Echter is het de enige zekerheid die we in het leven hebben.

Sta jij in de positie waarbij jouw vaarwel zelf graag wil vormgeven? Samen bekijken we hoe jij het ziet.

Uiteindelijk willen we toch allemaal ons leven zelf bepalen, dus ook op welke manier we gedag zeggen.